مسئولیت پذیری در مهاجرت
مهاجرت یک مسیر پرپیچ و خم و پر از راز است که امروزه بسیاری از هموطنان ما یا به خواست خود و یا براساس اجبار خانواده یا جامعه باید آن را طی کنند. هدف من از فعالیت تخصصی در این حوزه این است که با کسب آگاهی نسبت به تغییرات به وجود آمده، با کمک هم بتوانیم بر چالش های روحی و روانی که هر روزه در اثر مهاجرت با آن ها رو به رو هستیم، دست و پنجه نرم کنیم. من نرگس باباخانی هستم و افتخار این را دارم که در این مسیر همرازتان باشم. به امید این که تجارب فردی و شغلی من در جلسات مشاوره با مهاجرین در خارج از کشور، بتواند مسیر شما را روشن تر و هموارتر سازد.
بیشترین سوالی که مراجعین قبل از مهاجرت از من می پرسند این است که به نظر شما شخصیت من برای مهاجرت مناسب است؟
پیشنهاد می کنم که حتما مقاله ی ” شخصیت برون گرا و درون گرا در مهاجرت” و “تجربه گرایی در مهاجرت”را مطالعه کنید. چرا که بسیاری از سوالات شما را پاسخ دادم.
صفتی که در این مقاله دربارش صحبت میکنیم، ویژگی مسئولیت پذیری یا با وجدان بودن است. افرادی که مسئولیت پذیری دارند، هم در قبال خود و هم در قبال دیگران می توانند احساس مسئولیت داشته باشند. این افراد نظم شخصی دارند و برای تحقق اهداف خود برنامه ریزی می کنند. این افراد مستقل هستند یعنی خوداتکایی دارند و وابسته به دیگران نیستند. البته در تصمیم گیری های خود با دیگران مشورت می کنند و کمک طلبی دارند، اما تصمیمات ان ها وابسته به تأیید و عدم تأیید دیگران نیست. بنابراین استقلال یکی از شاخص های برجسته این افراد است. در مهاجرت، استقلال می تواند بسیار مفید و سازنده باشد مثلاً استقلال مالی در سازگاری فرد با محیط جدید تأثیر فراوانی دارد.
داشتن اهداف مشخص و روشن در زندگی و داشتن برنامه می تواند عامل مهمی در سازگاری فرد درمهاجرت باشد. افرادی که دچار سردرگمی هستند و نمی دانند با چه هدفی و انگیزه ای مهاجرت کرده اند، چالش های مهاجرت تاب آوری آن ها را کاهش می دهد و نمی توانند به اهداف خود برسند. متاسفانه ناامید می شوند و از آن جایی که برای آن ها برگشت به معنای شکست تلقی می شود، در نتیجه دچار آشفتگی های هیجانی و افسردگی می شوند. برعکس، افرادی که مسئولیت پذیر هستند و می توانند گلیم خود را از آب بیرون بکشند هم به مسئولیت های شخصی خود می پردازند و هم به دیگران کمک می کنند. اما نکته مهم این است که گاهی احساس مسئولیت در قبال دیگران پررنگ تر از احساس مسئولیت در مقابل خودشان است و تأییدطلبی از جانب دیگران و ایثارگری می تواند فرد را از تحقق اهداف شخصی خود دور کند واین ویژگیمی تواند مشکل ساز باشد.
بنابراین پیشنهاد می شود که اولاً مسئولیت پذیری و با وجدان بودن را برای خود تمرین کنید و بعد به دیگران بسط دهید.
به یاد داشته باشید که مرز باریکی بین مسئولیت پذیری و ایثارگری وجود دارد و اگر شناخت کافی نسبت به خودمان و طرحواره های خود نداشته باشیم همواره در تله های زندگی می افتیم. کمک گرفتن از یک روان شناس می تواند این مسیر را برای شما هموار کند. به کمک یک روان شناس می توانیم یاد بگیریم که علاوه بر این که به اطرافیانمان اهمیت می دهیم، خودمان را در اولویت قرار دهیم.
من نرگس باباخانی هستم و خوشحال میشم در این مسیر همراه و همرازتان باشم.
در این مقاله به موضوع مسئولیت پذیری در مهاجرت پرداختیم جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره مهاجرت میتوانید از صفحه مقالات ما دیدن نمایید.