روان درمانی تحلیلی یا روان کاوی چیست و چگونه اثرگذار است؟
روان درمانی تحلیلی یا روان کاوی یک روش روان درمانی است که بر اساس نظریه های فروید و دیگر روان کاوان بنا شده است. این روش به بررسی ناخودآگاه، خواب ها، تعارض های داخلی و رابطه بین روان درمانگر و بیمار تمرکز می کند. هدف از این روش این است که با شناسایی و درک علل نهفته مشکلات روانی، بیمار را قادر سازد تا بازسازی خود و تغییر الگوهای ناسالم رفتاری و احساسی خود را انجام دهد. این روش معمولا زمان بر است و نیاز به تعامل مکرر و عمیق با روان درمانگر دارد. اثربخشی این روش در درمان برخی اختلالات مثل افسردگی، اضطراب، وسواس فکری-عملی و شخصیت پرخاشگرانه مورد تایید قرار گرفته است.
مطالب مرتبط : آیا واقعا نوروفیدبک اثرگذار است یا خیر؟ ، کلینیک روانشناسی ، اختلال شخصیت چیست؟
نظریه روان کاوری یکی از روش های روان درمانی است که بر اساس فرضیه این است که شخصیت انسان تحت تأثیر ناخودآگاه و رویارویی بین انگیزه های مختلف شکل می گیرد. این نظریه توسط زیگموند فروید و شاگردانش مانند کارل یونگ، آلفرد آدلر و آنا فروید توسعه یافت. بر اساس این نظریه، شخصیت انسان شامل سه بخش است: من (ego)، من ناخودآگاه (id) و من فراخودآگاه (superego). من ناخودآگاه شامل انگیزه های پایه ای و غرایز است که به دنبال لذت و رفع ناتوانی هستند. من فراخودآگاه شامل قوانین و مقررات اجتماعی و فرهنگی است که به دنبال تطبیق با آن ها هستند. من مسئول تعادل بین من ناخودآگاه و من فراخودآگاه است و با استفاده از مکانیسم های دفاعی سعی می کند تنش های ناشی از رویارویی بین آن ها را کم کند. درمان روان کاوری به دنبال شناسایی و رفع ناسازگاری های بین من ناخودآگاه و من فراخودآگاه است که باعث اختلالات روانشناختی می شوند. در این روش، روان درمانگر با استفاده از تکنیک های مختلف مانند تحلیل رویا، آزاد سازی دستورات، تحلیل مقابله ای و تحلیل انتقال، سعی می کند به بروز ناخودآگاه بیمار کمک کند و با آشکار سازی علت و معنای پنهان آن، به بروز خودآگاه بیمار کمک کند. هدف نهایی درمان روان کاوری، رشد و تکامل شخصیت بروز خودآگاه است.