آشنایی با اختلال OCPD
اختلال شخصیت وسواس اجباری (OCPD) یک وضعیت سلامت روانی است که با تاکید مزمن به قوانین، نظم و کنترل مشخص می شود. در این مقاله میخواهیم به موضوع آشنایی با اختلال OCPD بپردازیم ما را تا انتهای این مقاله همراهی نمایید . این اختلال با اختلال وسواس فکری اجباری (OCD) که بیشتر در مورد افکار مزاحم و رفتارهای تکراری است، متمایز است. افراد مبتلا به OCPD ممکن است متوجه نباشند که رفتارهایشان مشکل ساز است زیرا اغلب با کار و هنجارهای اجتماعی همسو هستند. به طور مثال دختری که تمام وسایل اتاقش مرتب و طبقه بندی شده است و زمان زیادی را به جا به جایی وسایل اتاقش اختصاص می دهد. در نظر اجتماع این دختر بسیار با سلیقه و مرتب است و بابت این رفتار بارها و بارها تشویق می شود. این اختلال در هردو جنس رخ می دهد اما تحفیفات نشان دادند که مرد ها را بیشتر درگیر می کند. افراد مبتلا به OCPD اغلب بیش از حد بر جزئیات، فهرست ها، برنامه ها و قوانین تمرکز می کنند. آنها ممکن است چنان درگیر سازماندهی و ساختار دهی باشند که نکته اصلی یک فعالیت یا پروژه از بین برود. این فراتر از تلاش سالم برای برتری است. افراد مبتلا به OCPD ممکن است آنقدر نگران اطمینان از کامل بودن همه چیز باشند که این کمال گرایی می تواند در روند کار اختلال ایجاد کند. آنها اغلب کار و بهره وری را بر فراغت و روابط ترجیح می دهند. این تعهد شدید به کار می تواند منجر به ناکارآمدی شود، زیرا ممکن است فرد بیش از حد روی جزئیات جزئی تمرکز کند.افراد مبتلا به OCPD اغلب در باورهای خود سفت و سخت هستند و ممکن است در درک یا ارزش گذاری به نظرات دیگران مشکل داشته باشند. این سخت گیری میتواند به مسائل اخلاقی نیز گسترش یابد، آنها کاملاً به استانداردهای خود پایبند هستند. به دلیل نیاز به کنترل و کمال گرایی شدید، افراد مبتلا به OCPD ممکن است تمایلی به تقسیم وظایف به دیگران نداشته باشند، زیرا می ترسند وظایف به درستی تکمیل نشود. ممکن است بیش از حد صرفه جو باشند و اغلب اقلامی را احتکار می کنند، حتی زمانی که ارزش احساسی ندارند.اصرار آنها بر کمال و کنترل می تواند روابط آن ها را با خانواده، دوستان و همکاران، تیره و تار کند. وقتی نمیتوانند موقعیتی را کنترل کنند یا کارها طبق برنامهشان پیش نمیرود، ممکن است بسیار ناراحت یا مضطرب شوند.
توجه به این نکته مهم است که OCPD یک الگوی رفتاری پایدار است و نه فقط رفتارهای کمال گرایانه یا کنترل کننده گاه به گاه. همه ی ما ممکن است در موقعیت هایی بخواهیم که دیگران را کنترل کنیم تا مدیریت بهتری نسبت به کار داشته باشیم اما زمانی که این رفتار ها به صورت یک الگو تکرار می شود، باید نگران شویم.
مهم است که بین OCPD و ویژگی های شخصیتی یا سایر شرایطی که ممکن است مشابه به نظر برسند، تفاوت قائل شوید. به عنوان مثال، هر دو اختلال تمرکز بر نظم و کنترل دارند اما در OCD بیشتر در مورد افکار و رفتارهای تکراری ناخواسته است. تشخیص OCPD باید توسط یک متخصص بهداشت روان انجام شود. این شامل ارزیابی جامع علائم و چگونگی تأثیر آنها بر زندگی فرد است.
مطالب مرتبط : بیش فعالی ، حواس پرتی و نقص توجه و تمرکز ، ترس از تغییر ، کلینیک روانشناسی
علت دقیق اختلال شخصیت وسواسی اجباری (OCPD) به طور کامل شناخته نشده است ونتیجه ترکیبی از عوامل است:
یک جزء ارثی در OCPD وجود دارد که نشان میدهد ژنتیک می توانددر این اختلال نقشی داشته باشد. افرادی که اعضای خانواده آن ها دارای OCPD یا سایر اختلالات شخصیتی هستند ممکن است خود، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به OCPD باشند.
از طرفی دیگر تحقیقات نشان داده است که تفاوت در شیمی و ساختار مغز ممکن است به توسعه OCPD کمک کند. با این حال، ماهیت دقیق این تفاوت ها و نقش آنها در OCPD هنوز به طور کامل شناخته نشده است.
یکی دیگر از عوامل تجربیات کودکی است. تصور می شود که تجربیات اولیه زندگی نقش مهمی ایفا می کنند. این ممکن است شامل تربیت سخت، انتظارات بالای والدین، نیاز به کنترل، یا قرار گرفتن در معرض رفتارهای کنترل کننده باشد. کودکانی که در محیطی رشد میکنند که در آن کمالگرایی، نظم و ترتیب و کنترل ارزش زیادی دارد، ممکن است بیشتر به ویژگیهای OCPD مبتلا شوند. کودکانی که قربانی آسیب های جسمانی، روانی و عاطفی هستند و یا دارای ترومای دوران کودکی مثل اسیب های جنسی هستند بیشتر در معرض این اختلال قرار می گیرند. پیشینه فرهنگی و هنجارهای اجتماعی نیز می تواند بر توسعه OCPD تأثیر بگذارد. در فرهنگ هایی که نظم و کنترل بسیار ارزشمند است، افراد ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به صفات OCPD باشند. همان طور که در ابتدا اشاره کردیم افراد مبتلا به OCPD ممکن است متوجه نباشند که رفتارهایشان مشکل ساز است زیرا اغلب با کار و هنجارهای اجتماعی همسو هستند.
برخی از ویژگی های شخصیتی در دوران کودکی، مانند کمال گرا بودن یا با وجدان بودن، ممکن است فرد را مستعد ابتلا به OCPD در آینده کند.
گاهی اوقات، ویژگی های OCPD می تواند به عنوان راهی برای مقابله با استرس یا اضطراب ایجاد شود. ممکن است فرد متوجه شود که کنترل محیط خود یا تمرکز بر قوانین و جزئیات به کاهش احساس عدم اطمینان یا ناامنی او کمک می کند.
توجه به این نکته مهم است که داشتن عوامل خطرساز برای OCPD تضمین نمی کند که فردی حتما به این اختلال مبتلا می شود. رشد شخصیت انسان بسیار پیچیده است و تحت تأثیر ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی قرار میگیرد. درک علل اصلی OCPD می تواند در درمان مفید باشد، زیرا ممکن است تمرکز روان درمانی یا سایر مداخلات را هدایت کند.
درمان در این اختلال مانند بسیاری از اختلالات شخصیت یک فرایند است و روانشناسان می توانند به طور قابل توجهی به افراد مبتلا به OCPD کمک کنند تا علائم خود را مدیریت کرده و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند. درمانگران از رویکرد های متفاوتی استفاده میکنند که در ادامه به آن اشاره میکنیم.
روان درمانی روش اصلی درمان OCPD است که انواع مختلف روان درمانی می تواند موثر باشد، از جمله درمان شناختی-رفتار CBT که می تواند به افراد کمک کند تا الگوهای فکری و باورهای منفی را که به رفتارهای اجباری آنها کمک می کند، بشناسند و به چالش بکشند.همچنین تفکر انعطاف پذیررا در آن ها تقویت کرده و استانداردهای کمال گرایی در آن ها را کاهش می دهد.
یکی دیگر از انواع روان درمانی، روان درمانی روان پویا است. این رویکرد می تواند به افراد کمک کند تا تعارضات عاطفی ناخودآگاه خود را که در گذشته شکل گرفته است و باعث رفتارهای اجباری آنها شده، شناسایی و درک کنند. این تعارضات اغلب به تجربیات گذشته و مسائل حل نشده مرتبط هستند.
گروه درمانی به عنوان یکی از روش های موثر در این اختلال است. شرکت در گروه درمانی می تواند حمایت و فرصتی برای یادگیری از دیگران با چالش های مشابه فراهم کند. همچنین می تواند به توسعه مهارت های اجتماعی بهتر و درک تأثیر رفتار خود بر دیگران کمک کند.
بسیار مهم است که ما در این مسیر آموزش ببینیم. این آموزش میتواند شامل آموزش مهارتهای مدیریت زمان، آموزش قاطعیت و راههایی برای افزایش انعطافپذیری و تحمل عدم اطمینان باشد از همه مهم تر درک ماهیت این اختلال میتواند بینشی را در مورد اینکه چرا آنها احساس میکنند و رفتار میکنند و اینکه چگونه درمان میتواند کمک کند، ارائه دهد.
تکنیکهای ذهن آگاهی و کاهش استرس میتوانند به مدیریت اضطراب و استرس، که اغلب با OCPD همراه هستند، کمک کنند.
در کنار روان درمانی اگر پزشک شما احساس کند که شما نیاز به دارو دارید، باید از دارو استفاده کنید. در حالی که هیچ دارویی به طور خاص برای OCPD تایید نشده است، داروهایی مانند دارو های مهارکننده ی بازجذب سروتونین SSRIs که معمولا برای افسردگی و اضطراب استفاده می شود می توانند در مدیریت علائم همزمان مانند افسردگی یا اختلالات اضطرابی مفید باشند.
OCPD یک بیماری مزمن است، بنابراین استراتژی های طولانی مدت برای مدیریت علائم مهم است. این ممکن است شامل جلسات درمانی منظم و نظارت مداوم بر علائم و راهبردهای مقابله ای باشد.
مهم است که به یاد داشته باشید که پیشرفت در درمان اختلالات شخصیت می تواند کند باشد و به صبر و پشتکار نیاز دارد.
در این مقاله به موضوع آشنایی با اختلال OCPD پرداختیم امیدواریم توانسته باشیم اطلاعات مفیدی را به شما عزیزان انتقال دهیم .
سحر پاکدامن ساوجی