اضطراب اجتماعي در نوجوانان
نوجواناني كه از صحبت كردن در حضور افراد بيگانه و در جمع احساس اضطراب و ناراحتي ميكنند، از اينكه اينگونه شرمنده و خجالتي هستند، شديداً خود را تحقير و سرزنش ميكنند. علاوه بر اينكه صحبت كردن با يك فرد ناآشنا براي چنين نوجواناني بسيار مشكل است، در هنگام صحبت كردن نيز صدايشان مي لرزد و دچار لكنت زبان ميشوند و ممكن است جملات و كلمات نامربوطي بر زبان بياورند و ديگران فكر كنند كه اينها چقدر عجيب و غريب هستند. علائمي از قبيل سرخ شدن، عرق كردن، لرزيدن، افزايش ضربان قلب، بيحسي و سرد شدن دستها، تهوع و انزجار در ميان چنين نوجواناني بسيار رايج و شايع است. آنها از اينكه ديگران متوجه چنين علائم جسماني شوند، بيشتر دچار ناراحتي و اضطراب ميشوند. البته بايد بگوييم كه چنين نوجواناني در جمع اعضاي خانواده و دوستان بسيار صميمي خود كه احساس امنيت ميكنند، بسيار راحت و آرام هستند و از اين علائم و نشانهها به هيچ وجه خبري نيست. نوجواناني كه بينهايت نگران و مضطرباند، هفتهها و ماهها قبل از مواجه شدن با يك موقعيت اجتماعي يا در موقعيتي كه قرار است در جمع تعدادي از افراد صحبت كنند، دچار ترس، وحشت و نگراني بسيار شديد ميشوند و هرچقدر از نظر زماني به آن نزديكتر ميشوند، اين ترس و وحشت افزايش مييابد. در نتيجه، آنها خودشان را به بيماري ميزنند و به شكلهاي مختلف ميخواهند از انجام چنين كاري طفره بروند.
اين نوجوانان اعتماد به نفس خود را از دست ميدهند و نميتوانند روي پاي خود بايستند. آنها به انتقادها و ايرادهاي منفي ديگران بينهايت حساس بوده و عكسالعمل نشان ميدهند. از ديد آنها افراد جديد هميشه در مورد آنها قضاوت و داوري ميكنند. اين نوجوانان به هيچ وجه دوست ندارند در جشنها و ميهمانيهاي دانشگاه يا مدرسه، فعاليتهاي گروهي و گروههاي ورزشي شركت كنند. همچنين حاضر نميشوند با جنس مخالف قرار ملاقات داشته باشند و رابطه دوستي برقرار كنند. در نتيجه، تعامل نداشتن با ديگران باعث ميشود كه آنها نتوانند مهارتهاي اجتماعي را ياد بگيرند و رابطه اجتماعي مناسب با ديگران داشته باشند و هميشه حالت اجتناب و خودداري از ايجاد رابطه دارند.
مطالب مرتبط : نوجوانی که از یک ضربه روانی رنج میبرد ، اختلال دوقطبی در نوجوانان
در صورتي كه علائم زير در نوجوان شما وجود داشته باشد، بيانگر آن است كه او در حضور ديگران بيش از اندازه مضطرب و نگران است:
- وقتي با افراد بيگانه و جديد رو به رو ميشود، دچار اضطراب و ناراحتي ميگردد.
- وقتي در حضور گروهي از افراد صحبت ميكند، شديداً دچار ترس و وحشت ميشود.
- استرس و فشار رواني كه نوجوان احساس ميكند در مقايسه با احساس ساير نوجوانان بسيار شديدتر است.
- در مواقع لزوم و ضروري از موقعيتهايي كه در آن تعامل و برخورد با افراد غيرآشنا وجود دارد، خودداري ميكند.
- اگر به عللي نتواند از موقعيتهاي ترسناك و وحشتآور دوري كند، اين امر براي او مصيبت بزرگي به حساب ميآيد.
اين علائم، وجود اضطراب اجتماعي را در نوجوان نشان ميدهد كه بسيار شايع و رايج است. اما، زماني زنگ خطر براي شما به صدا درميآيد كه نوجوان شما تعداد زيادي از اين علائم را به مدت چند ماه بروز دهد. مخصوصاً اگر اين نوع ترسهاي اجتماعي تأثير منفي عمدهاي در عملكرد مدرسه، شغل، روابط اجتماعي يا در امور روزمره زندگي او گذاشته باشد. بعضي از نوجوانان در چنين شرايطي هم دچار ترس ميشوند و هم اضطراب؛ اين ترسها و اضطرابها مربوط به تعامل آنها با ديگران است. با اين حال، به نظر ميرسد كه اضطراب بعضي از نوجوانان به وسيله افكار و اعمال تكراري كنترل ميشوند. در اين صورت، براي درمان او بايد حتماً از درمانگر باليني كودك كمك بگيريد.
در این مقاله به موضوع اضطراب اجتماعي در نوجوانان پرداختیم در صورت هرگونه ابهام یا سوالی میتوانید با مجموعه همرازان ارتباط برقرار نمایید.
مطالب مرتبط : دلبستگي اجتماعي را در كودك تقويت كنيد ، وسواس در نوجوانان