استرس پس از سانحه PTSD
ما میتوانیم خودمان را از رنج کشیدن دراین دنیا نجات دهیم و این عقب کشیدن کاریست که آزادیم با استفاده از طبیعت خود انجام دهیم.
من نرگس باباخانی هستم و در این مقاله سعی دارم درباره ی تروما و استرس پس از سانحه PTSD باهاتون صحبت کنم. در مرحله اول باید تعریفی ساده از تروما داشته باشیم.
تروما چیست؟
جراحت و زخمی که بر ذهن، روان و جسم ما وارد می شود و اثرات بیولوژیکی، ذهنی، جسمی و روحی را در سطحهای مختلف به جا می گذارد و حتی روی ساختار کروموزوم های ما تاثیر گذار است. این مساله ثابت شده است بنابراین اگر بر روی تروماهای خود کار نکنیم می توانیم آن ها را از طریق ژن به نسل های بعدی انتقال دهیم.
اما بدانید که شما هرگز تنها نیستید و تروما جهان شمول است و همه ی ما را درگیر می کند.
تروما می تواند تحت تاثیر عوامل مختلفی باشد که مهم ترین آن در بدو تولد توسط عوامل تهدید کنندهٔ محیطی و ژنتیکی اتفاق می افتد مانند جنگ، بلایای طبیعی ،بیماریهای مزمن، طلاق والدین، آزارهای دوران کودکی و حتی بالارفتن سن هم میتواند برای برخی از ما تروماتیک باشد چرا که با بالا رفتن سن، نگران رو به رو شدن با بیماری ها و در نهایت مرگ هستیم.
هر کدام از ما انسان ها براساس ویژگیهای فردی و بیولوژیکی منحصر به فرد خود، نسبت به مسائلی بیشتر حساس هستیم و ممکن است درآن شرایط خاصی تروماتایز شویم. تروماهای دوران کودکی بسیار رایج هستند. به دلیل منعطف بودن خاطرات کودک، تمام خاطرات خوب و بد در حافظه ی او ثبت می شود. زمانی که در بزرگ سالی دچار تروما می شویم، تمام تروماهای دوران کودکی، اگر درمان نشده باشند، همراهش می شوند. ترومای دوران کودکی ممکن است شامل تجربیاتی باشد که مستقیماً برای کودک رخ نداده است بلکه کودک تنها شاهد وقوع آنها بوده. به عنوان مثال، تماشای یکی از عزیزان در حال تحمل یک بیماری سخت یا تماشای اخبار خشونتآمیز میتواند دلیلی بر ایجاد تروما در دوران کودکی باشد. مضاف بر این هنگامی که کودک یک رویداد آسیب زا را تجربه میکند، ممکن است رشد فیزیکی طبیعی او نیز دچار اختلال شود. استرس میتواند رشد سیستم ایمنی و عصبی مرکزی کودک را مختل کرده و اجازه ندهد تا پتانسیل واقعی او نمایان شود.
مطالب مرتبط : اختلال دوقطبی در نوجوانان
چرا شناخت تروما اهمیت دارد؟
تروما مساله ای است که برای تعداد زیادی از ما، یا اگر بخواهم دقیق تر بگویم برای همه ی ما اتفاق افتاده است بنابراین باید بدانیم و آگاه باشیم که چطور باید از آن عبور کنیم. ابتدا به شناخت علائم و نشانه های آن می پردازیم.
از نشانه های بسیار مهم آن می توانم به عدم تمرکز، بهم ریختگی و گیجی اشاره کنم. گاهی إحساس می کنیم که از دیگران جدا هستیم وتجاربی داشتیم که دیگران قادر به درک آن نیستند. حال خوب نداریم و متاسفانه حتی دلیل آن را نمی دانیم. در مداخلات اجتماعی نا توان هستیم و انقدر خسته هستیم که توان انجام هیچ کاری را نداریم.
یکی دیگر از نشانه های اصلی تروما فراموشی است. ممکن است اتفاق اصلی را فراموش کرده باشیم اما زمانی که با شرایط مشابه رو به رو می شویم خاطرات گذشته تکه تکه و به سرعت از ذهن ما عبور می کنند. گاهی اوقات ما این تصاویر آسیب زا را قبل از خواب مرور می کنیم و مغز ما توانایی تشخیص خیال از واقعیت را ندارد و همان واکنش حقیقی در ذهن ما رخ می دهد و تکرار این تصاویر باعث می شود که ذهن قدرت تمرکز خود را از دست دهد. پس بسیار اهمیت دارد که در جلسات مشاوره فردی به این مبحث رسیدگی شود. بسیاری از ما به دلیل فراموشی اتفاقات گذشته متوجه این مساله نیستیم اما زمانی که درون خود را جستجو و واکاوی می کنیم با این خاطرات دفن شده رو به رو می شویم. همراهی یک درمانگر و روان شناس می تواند در این شرایط بسیار کمک کننده باشد. چرا که او سعی می کند شرایط را در اتاق درمان کنترل کند وبه شما یاد می دهد که چطور لایه های زیرین وجود خود را کشف کنید. شما را قضاوت نمی کند و همواره سعی دارد تا همراه و همرازتان باشد.
مطالب مرتبط : حواس پرتی و نقص توجه و تمرکز