نوجوانی که از یک ضربه روانی رنج میبرد
منظور از ضربه روانی این است که فرد از یک آسیب جسمانی یا تهدید جدی که مربوط به خود یا یکی از نزدیکانش باشد رنج ببرد، به طوری که این موضوع باعث به وجود آمدن وحشت، ترس، استرس، ضعف و آسیب پذیری در آن فرد شود.
رویدادها و وقایع و ضربه روانی زیر در مورد کودکان و نوجوانان بسیار رایج و شایع هستند:
- حضور در تصادف شدید و جدی اتومبیل
- تحت ضرب و شتم قرار گرفتن
- مورد تجاوز جسمی و جنسی قرار گرفتن
- حضور در یک واقعه بسیار خشونت آمیز
- مرگ یا خودکشی یکی از اعضای خانواده یا یک فرد بسیار نزدیک
- تحت آزار و اذیت قرار گرفتن
- زندگی با پدر و مرد خشن و مضطرب
- نبودن یکی از والدین
- ابتلا به بیماری صعب العلاج
- بی خانمان بودن یا زندگی در پناهگاههای جنگی
- زندگی تحت یک واقعه یا مصیبت طبیعی ناگوار
- زندگی در یک موقعیت جنگی
در واقع، بسیاری از نوجوانان بعد از یک واقعه ناراحت کننده، زندگی عادی و طبیعی را در پیش میگیرند. نمیتوان گفت که دقیقاً کدام دسته از نوجوانان بعد از واقعه ناراحت کننده، دچار مشکلات عمده میشوند. با این حال، نوجوانانی که به طور فردی با واقعه دردناک مواجه میشوند که نتیجه آن درد و ناراحتی در آینده است، احتمال بیشتری دارد که دچار مشکلات زیادی شوند.
علاوه بر این، نوجوانانی که فاقد مهارتهای مهم زندگی اجتماعی هستند، یا کمتر تحت حمایت اجتماعی و خانوادگی قرار میگیرند، یا آنهایی که دچار اختلالات روانی شده باشند، بیشتر در معرض خطر مشکلات روانی قرار دارند.
مطالب مرتبط : کلینیک روانشناسی ، همجنس گرایی در نوجوانان ، اضطراب اجتماعي در نوجوانان
شایعترین تأثیراتی که بعد از واقعه ناگوار به وجود میآیند:
- مواجهه مجدد با واقعه ناگوار: نوجوانانی که از وقایع ناگوار روانی گذشته رنج میبرند، نمیتوانند به سادگی آن را فراموش کنند و بهطور مکرر دچار هذیانهایی درباره آن میشوند. آنها هر لحظه ممکن است احساس کنند که چنین وقایعی باز هم رخ خواهد داد. آنها هر وقت با نشانهها یا هر عامل دیگری که باعث یادآوری آن واقعه میشود مواجه میگردند، باعث رنج و ناراحتی آنها شده و شدیداً مضطرب و ناراحت میشوند. میزان افزایش یا کاهش علائم و نشانهها وابسته به وقایعی است که در اطراف آنها رخ میدهد.
- اجتناب از یادآوری وقایع ناگوار: نوجوانان معمولاً از یادآوری هر عاملی که آنها را به یاد آن واقعه میاندازد، خودداری میکنند. این امر ممکن است به صورت اجتناب عمدی از فکر کردن، احساس کردن یا صحبت کردن در مورد آن واقعه باشد. بعضی از نوجوانان هیچ خاطره قابل توجهی از آن واقعه ندارند. نوجوانانی که با وقایع ناگوار مواجه شدهاند، اغلب علاقه و رغبتی برای فعالیت های لذت بخش ندارند. آنها از دوستان و افراد خانواده، کاملاً متفاوت به نظر میرسند. آنها فقط به زمان حال فکر میکنند و هیچ نوع برنامهای برای آینده خود درنظر نمیگیرند، همیشه بیقرار و ناآرام هستند. اغلب مشکلات خواب داشته و در امور تحصیلی نمیتوانند تمرکز کافی داشته باشند. با توجه به حساسیت بسیار شدیدی که دارند، خیلی سریع از کوره درمیروند و عصبانی میشوند. در ضمن واقعه ناگوار گذشته باعث شده است که آنها همیشه نگران بوده و مراقب دور و بر خود باشند. آنها به تمام جزئیات اهمیت میدهند و بدین وسیله میخواهند خودشان را از وقایع بالقوه آینده محافظت کنند. دنیا از نظر آنها محل بسیار ترسناکی شده و جایی است که همه افراد میتوانند آسیب ببینند. این امر باعث میشود که احساس آسیب پذیریشان در هنگام شب و در زمانی که تنها هستند افزایش مییابد.
در واقع، کاملاً طبیعی است که نوجوانان بلافاصله بعد از واقعه ناگوار روانی، نگران و مضطرب باشند. نوجوانانی که مبتلا به اختلال فشار روانی پس از آسیب هستند، معمولاً همیشه نگران و مضطرباند و حتی اضطراب و نگرانی آنها پس از گذشت یک ماه یا بیشتر، همچنان میتواند ادامه داشته باشد. زنگ خطر زمانی برای شما به صدا درمیآید که نوجوان شما بدون هیچ عامل دیگری به مدت سی روز نگرانی شدیدی از خود بروز میدهد و این نگرانی مشکلاتی در امور روزمره، مدرسه، شغل و روابط به وجود آورده باشد. نوجوان معمولاً در مدت سه ماه بعد از ضربه عاطفی، به اختلال فشار روانی پس از آسیب مبتلا میشود. با این حال، این اختلال ممکن است ماهها یا حتی سالها باعث رنج و ناراحتی نوجوان بشود. بعضی از نوجوانان به آسانی میتوانند با واقعه ناگوار روانی سازگار شوند، ولی به محض اینکه با واقعه دیگری مواجه شوند، علایم و نشانههای اختلال فشار روانی پس از آسیب را از خود بروز میدهند. نوجوانان ممکن است بهطور کامل به این اختلال مبتلا نشده باشند، با این حال، بعضی از مشکلات هیجانی و رفتاری را که نتیجه ضربه عاطفی است، از خود بروز میدهند.
مطالب مرتبط : ارتقاء توانمندی در افزایش توجه و تمرکز در نوجوانان